شاید در لفظ از علوم انسانی با احترام یاد کنیم اما در عمل کمتر کسی از ما باور دارد که دانش آموزان برتر می بایست به سمت رشته های علوم انسانی هدایت شوند. باور عمومی آن است که یا باید پزشک شد یا مهندس! علوم انسانی هم متعلق به تنبل هاست! مخلص کلام آنکه گویی علوم انسانی را طفل سرراهی می پنداریم که چندان کاربردی هم ندارد. برای درک بهتر این موضوع، در شماره چهارم فصلنامه پیشرو ضمن گفتگو با دکتر سهراب دل انگیزان استاد اقتصاد دانشگاه رازی کرمانشاه، دکتر سپهر قاضی نوری عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، دکتر فیروزه کرمانشاه استاد مدعو دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران و دکتر سما رحمانی پژوهشگر حوزه سیاستگذاری علم و فناوری، به بررسی چیستی و ضرورت کاربردی سازی علوم انسانی در ایران پرداختیم.